ප්රබුද්ධ උපුටනය 05

>> Thursday, November 24, 2011

ලගිත් සිඟන්නෝ ඉස්තෝප්පුවෙහි
වහල යට කොටුවේ ස්ටේසමෙහි
මූණ ලා බිත්තියට
පත්තර කඩදාසි මත

ගුලි ගැසී කඩමාලු වැරහැලි තුල
තබාගෙන තම අතම තම හිසට.

සිහින් අත්ගොබ තියුණු නෙත් යුග
රැළි වැටුනු දෙකොපුල් නළල් තල;
උස්ය ඉදු කය;
ළය රෝඹු සුදුවන්ය;
තැනින් තැන ඉරී ගිය
පෙරෙවි දළ කඩ දුඹුරුය.
පැසුණු රැළි රැළි ගැසුණු දැලි රැවුල
ඉස බැඳුණු කෙහෙමඩුලු
උපසාන්තය
මුහුණ සන්සුන්ය.

‘නිදුකාණෙනි! කියනු මැනව!
ඔබ කවුරු ද?
ඔබ බුදුබව ලද කෙනෙක්ද?
ඔබගේ වැනි තැන්පත් සුවපත් බව
කවදා කෙලෙසක මට ලැබිය හැකිද?’

සිඟන්නා සිනා සිණ,
මද සිනා සඳ රැසින් පෙරී එන.

‘කතා කරන්නෝ නො දනිති.
දන්නෝ කතා නොකරති.
එසේ වූ පසේ බුදු කෙනෙකි ඔබ,
සිතමි මම..

ප්රබුද්ධ පිට 75

Read more...

ප්රබුද්ධ උපුටනය 04

සැණකෙළි බිමෙහි සිට
ආ දන අවන්හල වෙත
බොත් සුරා ඇති පදමට
මහත් අසහනයෙන් මිදීමට.

බනිති මැති ඇමතින්ට රජයට;
කියත් ගී ගසමින් මේසයට;
නිදත් නෙක සුබ සිහින දැක දැක
හඬත් උන් හිටි ගමන් ඇස හැර.

වැඩිවිය අවන්හලෙහි කරච්චලය;
වැඩි විය වර්ෂාවද;
දැන් කිසිවක් පැහැදිලි නැත.
ඔක්කොම එක රොත්තට
ඇත්තම කතා කරති;
කිසිවක් පැහිදිලි නැති ඒ නිසාය.

ප්රබුද්ධ
ස්ටේසම වෙත යනවිට
දෙගොඩහරිය පසුවෙලාය.

‘අනාගතයෙහි දිනක බුදු වන
මහා පුරුෂය !
අත දමා කුණු බාල්දියකට
අවුස්සා කරදාසි පොලිතින් හා කෙසෙල් කොල
කුමක්දෝ ඔබ සොයන සත්යය’

‘සොයන්නෙමි මම බත් උළක්
පාන් පෙත්තක්, මාළු කටුවක්
අනාගතයෙහි දිනක බුදු වන
මහා පුරිසානන් රකින්නට’

කොවුලෙකු අඬනු ඇසුයෙන්
ඒ දෙස බැළුවෙමි මම්;
කිමෙක්ද මා දුටුවේ?
අලුයම් අහසෙහි පරවුන සඳ පමණය’

ප්රබුද්ධ පිට 74.

Read more...

බිංදු බිංදු වැහි..

>> Sunday, September 4, 2011

බිංදු බිංදු වැහි මිදුලට වැටෙනා
බිංදු බිංදු මල් තැන තැන පිපෙනා
සීත සුළං ගෙට හිරිකඩ ගෙනෙනා
සීතලේම ඇඟ හිරිගඬු පිපෙනා

වහලෙන් වැහි එක දිගට වැටෙනවා
පුංචි ගඟත් එක දිගට ගලනවා
එපයි කියා මට කිව්වත් අම්මා
තෙමෙන්නමයි හිත මිදුලට පැනලා…


Read more...

තට්ටු දෙකේ බස්

තට්ටු දෙකේ බස් එනකන්
ඉස්කෝලේ යන ලමයින්
රංචු ගැහී පාර දිගට 
බලා ඉන්නවා
උඩ තට්ටුවටම නැඟලා
ඉස්සරහින් වාඩි වෙලා
සන්තෝසෙන් හිනා වෙවී
ඉස්කෝලේ යනවා…

තවකල් යනකොට අම්මේ
මේ වගෙ
තට්ටු දහය පහලොව ඇති
බස් ඒවිද අපිට යන්න?

එතකොට අපි
ඒ බස් වල
ඉහලම තට්ටුවට ගිහින්
හඳ හාවා අල්ලන්නට
ආකාසෙට යනවා…


Read more...

සිරි ලංකා

අහස අපේ
මුහුද අපේ
පොළව අපේ
සිරි ලංකා

වැසි සැදි අහසයි
මුතු සැදි මුහුදයි
මිණි බැඳි පොළවයි
සිරි ලංකා

අප ඇස සනසයි
අප හද පුබුදයි
අපටම බාරයි
සිරි ලංකා

පුංචි කුරුල්ලෝ
පුංචි කුරුල්ලෝ
පියා සලා උඩ අහසේ
ඉගිලෙන විට කුරුල්ලෝ
දැකපු හොඳම ලස්සන රට
කොහෙද කියන් කුරුල්ලෝ

වැල්ල දිගට රැල්ල නැඟෙයි
මුහුද නිලයි හෝ හෝ
සිළි සිලී ගා සුළඟ හමයි
ගොයම නටයි හෝ හෝ
ඇල දොළ ගං හෝ හෝ
ඒ රට සිරි ලංකාවයි
අපේ රටයි හෝ හෝ……



Read more...

ඔරු

ඉවර වෙච්චි කොපි පොතකින්
එක කොලයක් ඉරාලා
දෙකට තුනට නවාලා
වැහි වතුරට
අගුව දිගට
ගලන ගඟට දමනවා….

ඔරුව ගඟේ පාවෙලා
ටිකක් දුරට ගිහිල්ලා
වැහි වතුරට යට වෙලා
අන්තිමේදි ගිලෙනවා

ගිලෙන ගිලෙන ඔරු ගනනට
තව තව ඔරු හදනවා
හදන හදන ඔරු එක එක
ගලන ගඟට දමනවා
දමන දමන ඔරු එක එක
අගුව දිගේ පාවෙලා
ටිකක් දුරට ගිහිල්ලා
වැහි වතුරට යට වෙලා
අන්තිමේදි ගිලෙනවා..


Read more...

සරු පොළවක් අපට ඇතේ

රට සරු කොට පෙරට ගන්න
ඉන්නෙත් අපිමයි
රට වෙනුවෙන් පෙරට යන්න
ඉන්නෙත් අපිමයි

සරු පොළවක් සමඟ අපිට
සවිබල දෑතක් ඇතේ
මේ රට දෙව් ලොවක් කරන
අරමුණකුත් ඇත සිතේ

හෙට වන විට මේ දූපත
සව්සිරියෙන් ඉතිරෙනවා
ඒ සිරි සැප ගෙන එන්නට
අපේ දෑත වෙහෙසෙනවා
අද මෙහි සිටිනා පැරකුම්
රජවරු අපිමයි
රාහුල කිවිවරු මහසෙන්
දෙවිවරු අපිමයි

මේ අපගේ මව් රටයි
මේ අපගේ පිය රටයි

අප හැම උපදින රටයි
අප හැම මිය යන රටයි

සම් මස් ලේ නහර අපේ
මේ රටටම අයිතියි
මේ රට වෙනුවෙන් ජීවිත
පුදන්න අපි කැමතියි.


Read more...

කඩදාසි ඔරු

වැස්ස වෙලාවෙන් අහසේ
වතුර බිංදු වැටෙනවා
පුංචි ගඟක් එතන හැදී
අගුව දිගට ගලනවා…

අක්කාගේ කොපි පොතකින්
එක කොලයක් ඉරාලා
දෙකට තුනට නමාලා
පොඩි ඔරුවක් හදාලා..

ඔරුව ගඟට දමනවා
අතින් තල්ලු කරනවා
මෙන්න
ඔරුව හෙමින් හෙමින්
ගඟ පහලට ඇදෙනවා….



Read more...

නංගිගෙ දත වැටුනා

අම්මෙ
අම්මෙ
මේ බලන්න
නංගිගෙ දත වැටුනා
නාකිච්චී නාකිච්චී
නංගිගෙ දත වැටුනා

සමන්පිච්ච පඳුර උඩින්
වහලෙට ගිය ලේනා
ටිං ටිං ගා හිනා වෙමින්
නංගිට අඬ ගානා..

උඹ වගේම නංගිට දැන්
හිනා වෙන්න බැරියෝ
ලේනෝ මේ දත අරගෙන
කැකුළු දතක් දියෝ…



Read more...

මැසිමක් හැදුවා

මැසිමක් හැදුවා
මැසිමක් හැදුවා
පොල් බැට්ටෙන් මං
මැසිමක් හැදුවා

ටක ටක තාලෙට
තිත් තිත් වැටිලා
කොලයෙන් කොලයට 
මැහිලා යනවා

නංගිගෙ ගවුමයි
මල්ලිගෙ කමිසෙයි
අම්මගෙ හැට්ටෙයි
සීයගෙ සරමයි
සේරම මේකෙන්
මහලා දෙනවා…



Read more...

පාට පාට සරුංගල්

පාට පාට සරුංගල්
වෙල පුරාම සරුංගල්
කූරි කොටන සරුංගල්
ඈතට යන සරුංගල්

ලොකු අයියා හදපු නයා
කැරකි කැරකි ඉහල ගියා
ඔක්කෝටම ඉහල ගියා
පුංචි වෙවී නොපෙනි ගියා

අපි දිනුවා
අපි දිනුවා..


Read more...

16

>> Saturday, August 13, 2011

නො ලියූ කවියක් මෙන්
සිත තුල
ඔබ නලියයි.

හෙට ඉරක් පායයි, පිට 16


Read more...

59

සුදු තිර ඇද වටකල කාමරය මැද
සුදු ඇතිරිලි එළූ සීතල යකඩ ඇඳ
සුදු රෙද්දෙන් වැසූ
සුදු සියුමැළි සිරුර

වෙවුලන ඇඟිලි අගින් ගෙන
රෙදි කඩ සෙමින් ඉවත් කර
බැලූයෙමි
ඇගෙ
නිසල 
සුදු මුහුණ

නෑසෙයි හුස්ම හෙලන හඬ
අවට කිසිවෙකු කෙරෙන්
සිනාසෙයි මඳ සිනා
අඩක් විවරව දෙතොල
සුරඟනන් හා සමඟ සිහිනයෙන්

මම
නිහඬවම
අවට සිටියවුන්
මුහුණු
බලා
රෙදිකඩ
සෙමෙන් ගෙන
මුහුණ
යළි වැසුයෙමි.


හෙට ඉරක් පායයි, පිට 67


Read more...

අවුකන පිලිමය

ඇසේ මතුවන කඳුළු බිදු ගෙන
ඔබේ සිරිපා දොවන්නම්
හදේ මැලවෙන් කැලෑ මල් ගෙන
ඔබේ සිරිපා පුදන්නම්

නොඅදහා බුදු කෙනෙකු දෙවියෙකු
මානයෙන් වල්මත්ව සිටි මම
ගලක් යැයි ඔබ සිතා සිටියෙමි
තෙතක් හෝ කිසි දයාවක් නැති
ගලින් කල ඔබ හදින් වෑහෙන
මහා කරුණා ගුණය නො පෙනිණි.

අහිංසක හදවත්හි උපදින
මෙලෙක් සංකල්පනා සිතුවිලි
ගලින් කළ ඔබහටම මිස ලොව
ගලින් කළ අයට නෑඟෙයි

කෙලෙස් මළ පිරි නුවර අතහැර
බවුන් වඩනට වනේ වැඩි ඔබ
සොයා ආයෙමි පොළෝ තලයේ
අනෙක් පිහිටක් නොමැති වූ විට

ඉහළ නිල්වන් අහස විනිවිද
නැඟෙන ඔබගේ යෝද බුදු බඳ
මගේ නෙත සිත මෝහනය කර
මගේ කුදු බව පසක් කොට ඇත

ඔබේ පාමුල බැගෑපත් ලෙස
වැටී අයදිමි අනේ සාමිනි
ජීවිතේ යම් පලක් ඇත්නම්
කිමැයි ඒ මට කියා දුන මැන.


සක්වාලිහිණි, පිට 53-54


Read more...

රෝස නටුවේ කටු

විළිබරව අතු අතර
වැදී සැඟවී සිටින
නැවුම් සුදු මල් කැකුළ
විණි මුතුව මල්වරව
විදා මුතු දසන් පෙති
සිනාසෙයි ලෝකයට

දිනක් දෙදිනක් මෙලෙස
අවට ලොව එළිය කොට
සිනිඳු පෙතිවල මෙළෙක
පිණි පොදට සේදෙමින්
ඉන් නැඟුණු සුදු සුවඳ
සුළඟ හා එක්වෙමින්
පිපුණු මල සදහටම
මැරී පරවී වැටෙයි

ඉන් පසුව ඒ අවට
පාළු හිස් ලෝකයට
ඉතිරි වනුයේ කිමද
නටුව අග කටු පමණි.

සක්වාළිහිණි, පිට 69


Read more...

1.

ඔබ මට සිහිවෙයි
දහසක් ගිලනුන් මියගිය 
මේ ඇඳ මත
නිසලව වැතිරී මම
ඔබ ගැන සිත සිතා ඉඳිමි.

මෙය
මැදියම් රැය විය හැක.
කාලය ගලා නොයයි
විශ්වය නිශ්ශබ්දය.

එකී නිහඬතාවය මැද
ගන නිල් කළුවර තුල
යාන්තමින් සිතට ඇසෙයි
කඳු මුදුනින් බැසගෙන
මිටියාවත් දිගේ ගලන
ඔබේ මිහිරි ගී රාවය.
කවදාවත් නැති තරමට
අද ඔබ මට ආසන්නය.

නිදිබර සුසුම් පොදක්
රහසක් මා කණට කියයි
සියුමැලි ඇඟිලි තුඩක්
මා ඇසිපිය සෙමින් සිඹියි.

ඉවකින් මෙන් මට වැටහෙයි
ඔබ මා ළඟ සිටියි.
උණුසුම් සුළඟක් සේ
පර මල් සුවඳක් සේ.

දැන් මට තනියක් නැත.

නොගැයූ ගීයක තනුවක් වී
නොහෙළූ කඳුළක සිසිලක් වී
නොපැතූ පැතුමක කළලක් වී
නොපෙනී ඔබ මා සමඟ සිටී

සැහැල්ලුය සිත
බරක් නොමැතිය.

අනන්ත අපරිමාණ විශ්වය තුල
සෙමෙන් සෙමෙන් 
විසිරී යන
පුළුන් වලා රොදක් මම.
අනන්ත අපරිමාණ විශ්වය තුල
වෙන අන් කිසිවක් නැත.
ඔබත් මාත් දෙදෙනා හැර

ඌ……………………හ්!
අඳුර සිදුරු කර
පොළව සලිත කර
කීරි ගැහෙයි
යටිගිරියෙන්
ඔබලත් ප්රාණ දෙකක්.

පතිත වෙමි එක වරට
හිරි වැටුන යකඩ ඇඳ මතුපිටට
හීතලයි
දරදඬුයි
පාන්දර විසිහයේ වාට්ටුව.
බෙහෙත් ගඳ,
ම්…හ්…ම්…හ්…ම්…හ්…ම්…හ්

බඩ දඟලයි
උගුරට එයි
කට සෙවලයි
ඇඟ කකියයි.

සුදු මිසී නිදිකිරයි
මික්ස්චර් ගත්තද?
නින්ද හොරද?
තව පෙත්තක් දෙන්නද?

ලොකු සුදු පෙති
පොඩි සුදු පෙති
කහ රතු පෙති
කැප්සියුල්ස්
කෑමට පෙර 
කෑමට පසු
How are you mister?
වෙනසක් නෑ ඩොක්ටර්…

නොමියෙමි පිට 17-20


Read more...

වැස්ස.

>> Thursday, August 11, 2011

ආච්චියේ මේ බලන්න
දේදුන්නක් පායලා
රතු පාටට
නිල් පාටට
අහස දිගට පායලා….

දෙයියෝ දේදුන්න අරන්
වලාකුළට විදිනවා
එතකොට ඒ වළාකුලෙන්
වැස්ස කඩා හැලෙනවා…

පුංචි පුංචි වතුර බිංදු
මිදුල පුරා පිපෙනවා
අම්මේ මේ චූටි මල්ලි
මිදුලේ වැහි නානවා…..


Read more...

කලාමැදිරි.

ගහ පුරාම තාරකා
පුංචි පුංචි තාරකා
පණ ඇවිදින් තාරකා
ඉගිලෙනවා තාරකා…

නිල් අහසේ තාරකා
මල් පිපෙනා තාරකා
මා වටකර තාරකා
කලාමැදිරි තාරකා….


Read more...

පුංචි මාත්.

පුංචි උදැල්ලෙන් මිදුලේ
පොළව කොටනවා
පුංචි අතින් පුංචි පුංචි 
පැළ සිටවනවා…..

පුංචි පැලේ මල් පිපිලා
කරල් හැදෙනවා
පුංචි මාත් ලොකු මිනිහෙක්
කියා සිතෙනවා…


Read more...

අඟුරු කකා වතුර බිබී කොළඹ දුවන යකඩ යකා..

අඟුරු කකා වතුර බිබී
කොළඹ දුවන යකඩ යකා..

අත් දාහයි
පා දාහයි
දිගම දිගයි
එකම ඇහයි.

අඟුරු කකා වතුර බිබී
කොළඹ දුවන යකඩ යකා..

හූ කිය කිය
දුම් දම දම
සෙනඟ අරන්
කොළඹ ගිහින්
සෙනඟ අරන් එනවා…



Read more...

පුංචි පුංචි තාරකා…

>> Friday, August 5, 2011

පුංචි පුංචි තාරකා
ගහ පුරාම තාරකා
පණ ඇවිදින් තාරකා
ඉගිලෙනවා තාරකා…

අහස පුරා තාරකා
දිළී නිවී තාරකා
ඊට උඩින් තාරකා

හඳ වටකර චන්ද්රිකා
අද යනවා චාරිකා
කඳු වැටි ගංගා මුහුදු දිගේ
කාන්තාර වන ගහන දිගේ..



Read more...

මම ආසයි..

වැස්ස වගේ ආකාසෙන් 
වහින්න මම ආසයි
වතුර වගේ වැව් විල් වල
පිරෙන්න මම ආසයි..

ළියදි දිගේ එහෙන් මෙහෙන්
ගලන්න මම ආසයි
ලපටි ගොයම් දළුත් එක්ක
නටන්න මම ආසයි..

Read more...

පෙත්තප්පු.

>> Thursday, August 4, 2011

උඩින් උඩින් එන පෙත්තප්පු
බිමින් බිමින් එන පෙත්තප්පු
ඇඟ කොළ පාටයි - හොට රතු පාටයි
සින්දු කියන පොඩි පෙත්තප්පු…

කජු ගහ මුදුනේ කොල අස්සෙන්
සර සර ගාලා පියාඹමින්
පිහාටුවක් මට දීලා යනවද
තරහ නැතුව පොඩි පෙත්තප්පු..


Read more...

තාත්තා..

පුංචි කාලෙ ඉඳලා මම
ආදරයෙන් ඇමතූ හඬ
මැකී ගියා,
දොළොස් විය ඉක්මෙන්නටත් පෙරාතුව.
ගස් වැල් හඬා වැලපින
මහත් සේ කම්පා විය.

සිරුරෙන් ඉතුරු වුන අළු රැගෙන
තැන්පත් කලෙමු සොහොන් ගැබක
සදාකාලයට සුරැකෙනු පිණිස.

පස් වසකට පසුව රැයක
පාළු අඳුරු රුදුරු රැයෙක
කණකොකෙක් වේදනාවෙන් හඬා ගියේ
අප ආදර සිහිවටනය
සොරාගෙන ගියෙන්දෝ..

නන්නාදුනනා කිසිවෙක්
සිටියෙහිද ඔබ හා බිඳී
නොඑසේ නම් කිමද මෙවන්
කලේ විපතක් නොසිතු සේ…

ශේෂා පාථලී මහගමසේකර.

මහගම සේකර කවියාගේ සොහොන් කොත හාරා එහි තිබූ අළු බදුන වසර පහකට පසු හොරු ගෙන ගියේය. මේ සේකරගේ එවකට දොලොස් හැවිරිදි දියණිය පුවත් පතකට ලියා යවා තිබූ කවියකි.


Read more...

අහිකුණ්ටිකයෝ..

>> Monday, August 1, 2011

අම්මේ මම ඉස්කෝලෙට
යනකොට අද දැක්කා
අහිකුණ්ටිකයන් තවලම
බදුවත්තට ආවා…

ගෑණු රබන් ගහනවා
පිරිමි නලා පිඹිනවා
නයා පෙණේ ඇළ කර කර
නළා හඬට නටනවා….

බලු කුක්කෝ පේලියයි
බූරු පැටව් පේලියයි
බදු වත්තේ සෑම තැනම
කූඩාරම් පේලියයි…



Read more...

ලෝකය තනි යායකි.

>> Thursday, July 28, 2011

රජයේ නිවාඩු දින
සිටියෝ සියළු රට වැසියෝ
තම තමන් ගෙතුලට වී
සාදාගෙන ගේ දොර තරඟයට
හා තම තමනට හැකි තරමට….

බෙදා ගෙන මහ පොළව
පර්චස් තිහට, තිස් පහට, හතළිහට
ගසා කටු කම්බි හත් අට පොට
තබා කබොක් ගල් බැඳ උස තාප්ප
දමා ගේට්ටුවට යකඩ ඉබ්බන්.

සිරවී සිටියෝය ඔවුහු
මුළු දහවල් දවස තුල
තමන්ම තනා ගත් ඒ සිර කඳවුරු තුල.

බැස ගොසින් ගිනියම් ඉර
උදාවිය පෙරගිරින් පුරා හඳ
වෙනදාට වැඩි කලඑළියට
මහතට හා වට රවුමට
දැල්වින ගෙයින් ගෙය වෙසක් කූඩු
පාට පාට බකට් පහන්
පියසි අගින් අතුපතරින්

බැලුවෙමි මිදුලට බැස.
පුදුමයක් ය!

වෙසක් පහන් වලින් ගලන
සවණ්ක් ගන රැසින් වැසී
පොළව බෙදූ තාප්ප හා කටු කම්බිද
මොහොතින් අතුරුදන් වී ගොසින්ය.

ලෝකය තනි යායකි.


ප්රබුද්ධ, පිට 58

Read more...

රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත, උපුටනය 05

>> Saturday, May 14, 2011

නන්දාවතී, උඹත් වරෙන් කොලඹ
වලව්ව දැන් ඇද වැටිලා
වීදුරු ගෙයක් හදල පියල් කොලඹ.
වතුර පොම්ප
විදුලි බුබුළු
ඇස්බැස්ටෝස් තහඩු
ඇමරිකානු පැටන් එකට

ගමයෙක් නොවෙයි පියල්
ඌ ඇවිල්ල කොලඹ එකෙක්
ඉස්සර හිත බැඳුණු කමට
පෙරැත්ත කරනවා මිසක

දාහක් හොයා ගන්න බැරියැ මෙහෙං
වයිවාරන්න එවුන්.
සිනමා හෝල් ඇතුලෙ
විහාර මහ දේවි උයනෙ
ගෝල්පේස් පිට්ටනියෙදි
ලක්සැලේදි
සාප්පු - කන්තෝරු වලදි..


රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත, පිට 25


Read more...

මා නැති කලෙක උන් සුවඳක් දැනුනාවේ

>> Saturday, February 26, 2011

බටහිර අහස රතු සිත්තම් මැකුණාවේ
දෙනිපෙත අඩනහිරියා මල් පිපුණාවේ
මා ආදරය දුටුබව නොම හැඟුණාවේ
මා නැති කලෙක උන් සුවඳක් දැනුනාවේ…..

සේකර, පරසතුමල් අවසන් සටහන.

Read more...

පරසතුමල්

>> Monday, February 21, 2011

පරවුන මල් වල සුවඳ අතීතේ
පරසතුමල් ලඟ විසිර ගියාවේ
දුවගෙ මුවින් එන කැකුළු සිනාවේ
එළිය මැදින් හෙට දවස උදා වේ….

අතට වලලු මම කොහෙන් සොයම්දෝ
පයට ගිගිරි මම කොහෙන් සොයම්දෝ
ඉනට හවඩි මම කොහෙන් සොයම්දෝ
දුවට මවක මිස පියෙක් කොයින්දෝ

දහවල ගෙවිලා අඳුර ගලනවා
ඈත ලොවට නිදි දෑස පියෙනවා
සීතල පාළුව ඉවුරු පිපෙනවා
ඒ අතරින් දුව දොරට වඩනවා…

පරසතු මල් සිනමා සිත්තමෙන්..
පද රචනය : සේකර, ගායනය : සුජාතා අත්තනායක, තනු නිර්මාණය : ලයනල් අල්ගම.