මක්නිසාද යත්, උපුටනය 04

>> Monday, October 25, 2010

බිඳෙන් බිඳෙන් ජලේ
පයිප්පයෙන් වැටේ
බෙලෙක්ක ටින් රැගත්
ළමෝ වටා සිටිත්.

ඇටෙන් ඇටේ ඉලේ
හමෙන් නෙරා පෙනේ
බතක් නැතත් කුසේ
බඩත් පිරී තිබේ
උඩින් උඩින්දෙපා
තබා මඩින් මිදී
සුරංගනාවියෝ
මුඩුක්කුවෙන් බසිත්

ඉහින් කනින් පිරී
ඩබල් ඩෙකර් දුවයි
ඇසුත් කනුත් වසා
නගින්නෙ දූවිලියි

නොකා නොබී කෙසේ
මැරෙම්ද හාමතේ
කකා කකා කියා
හඬත්ය කාකයෝ

මක් නිසාද යත්, පිට 17

Read more...

මක්නිසාද යත්, උපුටනය 04

“මම නුඹ කඩා බිඳ දමා
අලුතින් නිර්මාණය කරමි”යි
කවියා සමාජයට කීය.

එබසට සමාජයට හිනා ගියේය.

“මම නුඹ කඩා බිඳ දමා
අලුතින් නිර්මාණය කරමි” යි
සමාජය කවියාට කීය.

මක් නිසාද යත්, පූර්විකාව.

Read more...

තුංමංහන්දිය; උපුටනය 02

ඇඹුල කා ඉවර වූ වහාම උක්කුනුත් මමත් මැඩුවන් කන්දේ අනික් පැත්තට යමු.මැඩුවන් කන්දේම ඇලවී අහස දෙස බලා සිටිමු.මල් වට්ටියක් විසුරුවාක් මෙන් අහස පුරා තාරකා පායා ඇත. තාරකා නිවි නිවී දිලෙයි.මම නිශ්ශබ්දව ඒ දිහා බලා සිටිමි. උක්කුං ඉණෙන් බීඩියක් ගෙන දලවා ගනී. ෂ්…… ඔහු මටත් බීඩියක් දෙයි.මම වටපිට බලා හොරෙන් බීඩිය දල්වා ගනිමි.ලොකු මාමාගේ සීපද හඬ මැඩුවන් කන්දේ එහා කොනින් ඇසේ.පුන් සඳේ ඔහොම නොකරන් හැමදාම.යන් ලඳේ රටට කාටත් නොකියාම. මාමාගේ සීපද හඬ උස් පහත් වෙවී අන්ධකාරය විනිවිදගෙන ඈතින් ඈතට ගලා යයි.එහි කිසියම් ශෝකජනක ස්වරයක් ගැබ්වී ඇත්තා සේ මට හැඟෙයි.මම ඉන් මෝහනය වූවාක් මෙන් අහස දෙස බලා නිශ්ශබ්දව සිටිමි.

තුංමංහන්දිය පිට 31.

Read more...

මක්නිසාද යත්, උපුටනය 03

>> Friday, October 1, 2010

ඇගේ පිළිමයට
මා ගෑ සායම
මගේම කඳුලින් සේදී ගිය පසු
දේවාලය තුල මාදුටුවේ
නිරුවත් සුදුමැලි රාගය පමණයි
පිපාසිතව උඩුබැල්ලෙන් වැතිරුන.

ඊට වඩා මම ඔබට ආදරෙයි
මක් නිසාදයත්:

ඔබ මා මෙන් මිනිස් කෙනෙක්
මස් ලේ ඇට නහරින් සැදි
දයාව, ඊර්ෂාව
ආත්මාර්ථය, කෝපය

මිනිස් ගතිගුණ ඇති.

මක්නිසාද යත්, පිට 7


Read more...

මක්නිසාද යත්

තව සුළු මොහොතකින්
හෙට

අද වෙයි.
ටක්.ටක්.ටක්.ටක්
යකඩ පාවහන් පයලා
නැඟගෙන නැඟගෙන සිමෙන්ති පඩිපෙල
ඉස්තෝප්පුවේ කැරකෙයි
ඉවසිල්ලක් නොමැතිවම

දොර ඇරපන් දොර ඇරපන්
ටක්.ටක්.ටක්.

කවුද? කවුද?
මම!

මම කියන්නෙ?
අද!

කෝ ඊයේ?

ඊයෙ ගියා අතීතයට.

මක්නිසාද යත්, පිට 1 -2

Read more...

මී දුම් බර හිමිදිරියක

>> Tuesday, June 8, 2010

මී දුම් බර හිමිදිරියක
සිරි පා කඳු මුදුනත
ඉර සේවය කරනා විට
දුටුවෙමි ඒ අසිරිය:
ඉමක් කොනක් නැති විශ්වය
හාත්පසින් කඳු වළලුය
අහස අගෙහි සරහා මහ
රන් පැහැ නන් ධජ පතාක ඇදී තිබිණ:
මිටියාවත මීදුම් තුල
බැතිමත් හදවත් තුල
සංගීතය පිරී තිබිණ.
ඉක්බිති ඒ ආලෝකය
සිතිජෙන් සෙමින් සෙමින් උදා විය;
ඉක්බිති එක පැහැරව
සුවහස් මුවින් නැඟුණු සාදුකාර රැව් පිළි දී
අනන්ත අවකාශය මිහිරි විය.
හදවත එලිය විය;
නිහඬ විය.

උදය විය.

ඒ එක දවසක් ය.

ප්රබුද්ධ, පිට 47


Read more...

මානෙල් මල්..

>> Saturday, May 22, 2010

අහසේ නිල් පැහැය උරා
මේඝ වලා කඩින් පෙරා

යමුනා ගඟ ඉහල කොනේ
මල් බර නිල් උපුල් වනේ

ඉඳුනිල් මිණි කැට අතරේ
බැස - එන සීතල වතුරේ

සිහිලස හා සමඟ අනා
කටරොළු මල් තෙල්ල තනා

එයින් ඔබේ දෑසට සරි
පැහැය තැනූ වැනියි කුමරි!

ඔබගේ -නෙත් කෙවෙනි දිගේ
පා-වෙන රස කලා ගඟේ

ගිලී, නොයා හැකිව වෙනත
අතර මංව ඇත මගෙ නෙත

පෙම උතුරා දිව ගොළු කොට
මුවින් වදන් නොඑන කලට

හංස ගීතය සහ වෙනත් නිර්මාණ පිට 149


Read more...

මගේ රට.

කරලින් බරවී කෙත් වත් වී දේ
දෙරණින් එකසේ නවමිණි පෑදේ
මුතු බෙල්ලන්ගෙන් සමුදුර සෑ දේ
ලංකා මුතුවෙකි, මැද ගොළු මූදේ

සමනළ-හිරිගල කුළු පිදුරුතලා
අහසට නැඟ යෙයි ඔබ ගුණ ගොස-ලා
මහවැලි-වලවේ ගං දෙගොඩතලා
පස සරු කර යෙයි තඹ වතුරු ගලා

නිල් පෑ නොහරින තුරුලිය ගොල්ලේ
දුන්හිද දියලුම ඇලි දිය ඇල්ලේ
සමුදුර පරයන මහ වැව් රැල්ලේ
සිරි දැක හද තුල බැතිපෙම දැල්ලේ

වෙරල් දිගේ පල බර නෙරළු තුරුයි
කදුරට මිහිදුම් බැඳි තේ පඳුරුයි
සුලගේ නැලවෙන රන්වන් කුඹුරුයි
මගෙරට හැමටම වැඩියෙන් සොඳුරුයි

සීගිරිය දඹුල්ල පොලොන්නරුයේ
අනුරා පුරයේ ගඩලාදෙණියේ
බිතුසිතුවම් ගල් කැටයම් හමු යේ
මැවෙනා රස, තව කොහි වෙයිද, දියේ?

හග්ගල පේරාදෙණියේ උයනේ
මල් රොන් පිස එන ඇල් මද පවනේ
ළය සැනහෙන නිරතුරු මතු නිවනේ
වැඳ ලබනා සැප කුමටද? මවුනේ?


හංස ගීතය සහ වෙනත් නිර්මාණ පිට 134

Read more...

මන්ද්ර තිත..

>> Monday, May 10, 2010

වීණාවේ තත සියුම් වෙවී
නිසොල්මනේ හිඳ සුසුම් හෙලයි

එයින් නැඟෙන සියුම් ස්වරය
දුරින් දුරට පාවී
කෙමෙන් ගෙවී
පිට සක්වළ පොඩි තරු කැට
පිණි කඳුලින් හඬා වැටෙන
අනන්ත වූ ආකාසේ
වලා අතර නෑසී යයි

තැලෙන තරමට
වඩා තියුණුව
වඩා මිහිරිව
හඬන වෙණ තත
ඇයිද ඔබේ රළු ඇඟිලි තුඩින්
පාරා තව තව රිදවන්නේ
අන්තිම ගීයේ අවසානේ
කම්පනයෙනි එය වෙවුලන්නේ

එහෙත් එය වැළපෙනු ඇසීමෙන්
ඔබට යම් සතුටක් ලැබේ නම්
වීණා තත් සිඳෙන තුරුම
තොරක් නැතිව පහර දෙන්න
වඩා මිහිරි හඬක් එයින්
ලබනු පිණිස සිඳෙන තුරුම..

සක්වාලිහිණි පිට 62


Read more...

31

>> Friday, May 7, 2010

මා දුකින් පෙලෙන විටදී
ශනි කුජ බුධ ගුරු ග්රහයෝ
අපල උපද්රව ගෙන එති
විෂ්ණු කතරගම දෙවියෝ
අපල නසා සෙත සලසති

මා එදුකින් මිදුනු විටදී
සනි කුජ බුද
අහසේ තරු
විස්නු කතරගම
සිතින් මැවූ අය

හෙට ඉරක් පායයි පිට 31

Read more...

39

ඈත කඳුකර හිමව් අරණේ
සීත චන්දන ලපලු හෙවනේ
සුළං රැල්ලේ පාව එන්නේ
ඔහුගෙ නාමය වේ

සඳැල්ලේ මිණි තලාවේ
තාරකා පිපි වෙලාවේ
ලද ලියන්ගේ සීන අතරේ
මැවේ ඒ රූපේ

රනින් කල වන් පුළුල් උරයෙන්
හසුන් ලමැදේ මුස කරන්නේ
හදේ මෝරණ ආදරේ
සඳේ සොමි ගුණ යා කෙරේ
සරාගී රත් නුවන් බඳුනින්
නුරා ඉතිරෙන්නේ
(නල දමයන්ති මුද්රා නාටකයෙනි)

හෙට ඉරක් පායයි පිට 39


Read more...

38

ඊයේ රෑ සිහිනෙන්
මා
ඔබ දකිමින් සිටිනා විට
සෙමෙන්
සෙමෙන්
ඔබ
අවුදින්
අත ගා මගේ මුහුණ
නින්ද කඩා
මා
අවදි කළා
සැබෑ ලොවේ දක්නට ඇති
‘සිහිනයකට වඩා මිහිරි
එකම දෙය
ඔබ පමණි’
එ වේලේ මට සිතිනි.

හෙට ඉරක් පායයි පිට 38


Read more...

42


වඩා ලස්සන රුව මවන්නේ
කිසිම දවසක ලස්සනක් නුදුටු ඇසයි
වඩා මිහිරට ගී ගයන්නේ
කිසි දවසක රස බසක් නෑසුව කනයි
දයාවට උල්පතක් වන්නේ
කිසිම දවසක තෙතමනයක් නොලැබූ සිතයි
ආදරේ යනු කිමැයි දන්නේ
කිසිම දවසක ආදරේ නොලැබූ හදයි

හෙට ඉරක් පායයි පිට 43


Read more...

44

ඉහල



අහස
නිලක් ඇතැයි මම සිතුවෙමි
සොයා ඒ නිල
පියාසර කල නමුත් සෑම තැන
සෑම තැනම මා දුටුවේ



හිස් බව පමණයි.

හෙට ඉරක් පායයි පිට 45

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 24

>> Tuesday, May 4, 2010

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 23

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 22

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 21

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 20

Read more...

වික්රමසිංහ ගීතය.

>> Thursday, April 29, 2010

ජන දිවියේ හද
ගැහෙනා රාවය
ඔබගේ ගීයේ රිත්මයයි
දෙදහස් වසරක සිංහල උරුමය
ඔබගේ ගීයේ ආත්මයයි

ඔබ ලියු පොත්වල නිහඬ අකුරු තුල
ඒ රණ ගී හඬ හදට ඇසේ.
අතීත නටබුන් මැදින් මතුව එන
නවයුගයක මං ලකුණු පෙනේ.

කාලය සමඟින් වෙනස් වෙවී
නව පරපුර හා එකට ගැටී
නව චින්තනයට උල්පත වී
ඔබ අප පෙරමුණ රැගෙන සිටී.

බියෙන් සැකෙන් තොර නිවහල් ලොවකට
රුවන් පසින් වැසි රන් දිවයිනකට
නැවුම් සුවඳ නඟනා නව බිමකට
වරම් ලබා අපි යමු හෙට වනවිට
ඒ යන ගමනේ
ගිරි හෙල් අතරේ
ඉන්ද්රඛීලයක් සේ නොසැලී
පහන් ටැඹක් සේ මඟ එළි කර
ඔබ
සදා අපගෙ ආලෝකය වුව මැන.

බෝඩිම පිට 96


Read more...

වෙස්සන්තර.

>> Monday, April 26, 2010

වනේ පලාපල නැත පෙර ලෙසිනේ
පෙනේ අසුබ නිමිතිම සැම අතිනේ
විනේ කිමද නොදනිමි දෙවි තුමනේ
ගෙනේ සිතට බිය රෑ දුටු සීනේ

දාර පිඹුරු වග වලසුන් සරනා
ගෝර රුදුරු බිය පිරි වන අරණා
සාමිනි ඔබ හැර නැත වෙන සරණා
බාරයි ඔබ හට මා දරු දෙදෙනා

කලුවන් මිනිසෙකු රෑ නිඳි යානේ
වරලින් ගෙන මා බිම ඇද හෙලුවේ
දෙනුවන් ගලවාගෙන යනු දුටුවේ
කිමදැයි නොදනිමි ඒ දුටු සීනේ

වාත මේඝ හෙන හඬ ගුගුරමිනේ
සීත සුලඟ සැසලෙන ගන අරණේ
සීල බෙලෙන් පිය මහ රජිඳුන්නේ
බීත ඔබට නොවේවා, මා පුතුනේ..!

සංගීතය : අමරදේව
ගායනය: නන්දා මාලනී

වෙසතුරු සිරිත චිත්රපටයෙනි.



Read more...

බෝඩිම (උපුටාගැනීම් අංක 03)

>> Saturday, April 24, 2010

දියසේන : ඒ කාලෙ මම හිතුවා
දෙදහස් පන්සීයෙදි ඇවිදිල්ලා රට හදන්න
පස්සෙ මටම හිතුනා
ඔක්කොටම ඉස්සෙල්ලා මම හැදෙනව
එහෙම හිතල වැලි දැම්මා හාල් වලට
මිරිස් වලට වතුර ගැහුවා
කිරුවා බොරු පඩියෙං
ගින්දර අරන් ගියා වතුර යටිං
බෙලි කැපුවා දිය රෙද්දෙන්
ගත්තා කුරුණෑගල පොල් ඉඩමක්
බැන්දා කසාදයක්
ගෝරිමන්ද සිටාණන්ගෙ වැඩිමල් දූ
තමුසෙලටත් දියුණු වෙන්න ඕනෑ නං 
ලක්ශයක් වුනත් මම දෙන්නං
හැබැයි ගොය්යො නිකම් නොවෙයි
ශයිලොක්ටත් දුන්නේ 
මස් රාත්තලේ පොළියට
මට දැන් තේරෙනවා
එක් එක් පුද්ගලය තර උණාම
මුළු රටම දියුණු වෙනව
මොකද තමුසෙල කියන්නෙ

බෝඩිම 20 පිටුව.


Read more...

ප්රබුද්ධ උපුටනය 03

>> Friday, April 16, 2010

කළු කබා මහත ටයි
තරබාරු ප්රභූවරු
ගරුතර මැති ඇමතිවරු
පිටිකර රැළි වැටුණු
කද බඩ හොදින් ආරපු
සංස්තා ලොක්කෝ
සහ පෙරකදෝරුවෝ
පීරා ඈතින් කෙස් ගෙනත්
තට්ටය යන්තමින් වසා ගත්
රජයේ වර ලැබූ
වියාපාර හිමිකරුවෝ
ජාතික බැනියම් අදින
චන්දෙට සල්ලිත් දෙන

සිටියෝ මෝරපු ගැහැණු
බැන්ද උස් කොණ්ඩා හා
ගණ දෙතොල් උල් වූ නිය ඇති
අඩවන් තඩිස්සි ඇසි
ඉඟ දෙපසින් එල්ලෙන මස්
විජිනිපත් ගෙන පවන් සලමින්
බලමින් නෙත් කොනින් ගර්වයෙන්
මැකෙන රූ සිරියට මුක්කු ගසමින්..

ප්රබුද්ධ 10 පිටුව


Read more...

සරල මනුස්සයෙක්

>> Thursday, April 15, 2010

(සිළුමිණ පුවත්පතින් උපුටා ගන්නා ලදී..)

ගමකට වඩා වටින්නේ මහගමසේකර වගේ ප්‍රතිභාසම්පන්න කලාකාරයෙක් ද, එසේත් නැත්නම් බෝක්කුවක්වත් හදාගන්න පුළුවන් හැකියාවක් ඇති ප්‍රාදේශීය මට්ටමේ දේශපාලනඥයෙක් ද? මේ ප්‍රශ්නය මගේ සිතට නැඟුණේ ප්‍රවීණ සාහිත්‍යධර කේ. ජයතිලකයන් වරක් පුවත්පතකට කර තිබූ එක්තරා ප්‍රකාශයක් දැකීමෙන්. මහගමසේකර රටේ කොයිතරම් ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයෙක් වුණත් ගමට එක බෝක්කුවක් බැඳදීම තරම්වත් සේවයක් ඔහු කර දී නැති බව සේකරගේ අවමඟුල් උත්සවයේදී හමුවූ රදාවාන ගැමියකු තමාට පැවසූ බව ජයතිලකයන් කියා තිබෙනවා. සේකර ගේ අවසන් කටයුතු පැවැත්වුණේ ඔහු උපන් රදාවාන ගමේ තුංමංහන්දියෙදි. 

එහෙත් ඊට ගමෙන් සහභාගි වුණේ ටික දෙනයි. ඊට හේතු විමසීමකදි තමයි අර ගැමියා ජයතිලකයන්ට ඒ වගේ ප්‍රකාශයක් කරලා තිබෙන්නේ.

මහගමසේකර කවියකු, ගීත රචකයකු, චිත්‍ර ශිල්පියකු, චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයකු යනාදි වශයෙන් කලා ක්ෂේත්‍ර ගණනාවකම විශිෂ්ටයකු වුණාට ගමේ අයට එය ඒ තරම් මහ කජ්ජක් වෙලා නැති බවක් පෙනී යනවා. ගමේ අයට ඔහු නිකම්ම නිකම් ජෝන් සිංඤෝගේ පුතා පමණක් වුණා.

මහගමසේකර අධ්‍යක්ෂණය කළ ‘තුංමංහන්දිය’ චිත්‍රපටයේ ඇතැම් දර්ශන රූ ගැන්වුණේ ඔහු උපන් ගමේදීමයි. එහි එක් රූපගත කිරීමකදි ගමේ අය දැක්වූ ප්‍රතිචාරයක් ‘මහගමසේකර සහ සමාජ යථාර්ථය’ කියන පොතේ මෙසේ සටහන්ව තිබෙනවා.

”අර කවුද ඉන්නේ... ජෝ අබේවික්‍රම... එකෙක් කීය.
’අර ඉන්නේ ස්වර්ණා මල්ලවආරච්චි’ තවකෙකුගේ හඬ ඇසිණි.
’අර ඉන්නේ ජෝන් අයියගේ පුතා.’ එකෙක් සේකර දෙසට ඇඟිලි දිගුකොට කීය.
මහගමසේකර ගැන අනුස්මරණ සටහනක් ලියපු අපේ ‘කසුරි’ මහත්තයා (‘සිළුමිණ’ ප්‍රධාන කර්තෘ කරුණාදාස සූරියආරච්චි මහතා) තම සටහන නිම කර තිබුණේ මේ ලෙසින්.

”ඔහු කවියෙක්; ගීත රචකයෙක්; නවකතාකරුවෙක්; චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයෙක්; අධ්‍යාපන නිලධාරියෙක්; චිත්‍ර ශිල්පියෙක්; පොත් කවර නිර්මාණ ශිල්පියෙක්; කථිකාචාර්යවරයෙක්. ඒ ඔක්කොම හරි. ඒත් මසිත කියන්නේ මහගමසේකර හඳුන්වන්න පුළුවන් හොඳම නිර්වචනය ඒ එකක්වත් නොව ‘සරල මනුස්සයෙක්’ යන්න බවය.”

සොයිලියස් මැන්දිස් හා නිත්තවෙල ගුණයා ගුරුන්නාන්සේ හැරුණම මම අහලා තියෙන විදියට අපේ රටේ හිටපු ඉතා නිර්ව්‍යාජම කලාකාරයා මහගමසේකර. ඔහු කීර්තියක් අත්පත් කරගත්තේ කුර්තා ඇඳුම්වලින්වත් පිනට ගත් සාම විනිසුරු පදවිවලින්වත් ඉන්දියාවේ වෛකල්පිත විද්‍යා ආයතනවලින් මිලට ගත් ආචාර්ය උපාධිවලින්වත් නෙමෙයි. ඔහු නිර්මාණය කළ අග්‍රගණ්‍ය කලා කෘතිවලින්මයි.

කලා මාධ්‍යයක පදනම විය යුත්තේ අව්‍යාජත්වය බව මහගමසේකරම වරක් ලිපියක් ලියමින් කියා තිබෙනවා.
සේකර ගමෙත් නගරයෙත් කොතැනත් ජීවත් වුණේ ඉතාම සරල, අල්පෙච්ඡ, නිර්ව්‍යාජ පුද්ගලයෙක් විදියටයි. රස්සාව ඉවර වෙලා ගෙදර ඇවිත් අමුඩෙ ගහගෙන ළිඳෙන් නාන්න පුළුවන්කම ඔහුට තිබුණා. ගමේ වෙල්එළියේ උඩුකය නිරුවතින් ඇවිදීමට පුළුවන්කම ඔහුට තිබුණා.

සේකර ගමේදි කා එක්කත් කතා කළේ ‘උඹ, බං, බොලං’ කියලයි. කොටින්ම ඔහුගේ අම්ම තාත්ත එක්කත් කතා කළේ ඒ අයුරින්. ‘තුංමංහන්දිය’ චිත්‍රපටයේ තිරනාටකය කියවු අවස්ථාවකදී ලද අත්දැකීමක් ගැන ප්‍රවීණ ලේඛක හේමරත්න ලියනආරච්චි මෙසේ කියා තිබෙනවා. එහිදි ඔවුන්ට පානය කිරීමට සිගරැට් ඕනැ වෙලා තියෙනවා. සේකර නිදා සිටින තම පියා අමතනවා.

”තාත්තේ තාත්තේ නැගිටපංකෝ.” පුතාගේ කටහඬ අපට ඇසේ.
”මොකද යකෝ මේ කරදරේ. නිදාගන්නවත් දෙන්න එපා.” ඒ පියාගේ් කටහඬය.
”අනේ තාත්තේ... අපේ සිගරැට් ඉවරයි. අපිට සිගරැට් ටිකක් ගෙනත් දීපංකෝ... අනේ”
”යකෝ මේ අනෝරා වැස්සේ.” පියා නැඟිට ඇඳෙහි හිඳ ගත්තා සේය.
”අනේ මං අර මගේ චිත්‍රපටි කතාව මේ යාළුවන්ට කියනවා. අපි ගියොත් මේ වැඩේ නවතිනවනේ. අනේ සිගරැට් ටිකක් ගෙනැත් දීපං. උඹට පින් සිද්ධවෙයි.”

සේකර කලාව කළේ අද හුඟාක් කලාකාරයන් වගේ සල්ලි බලාගෙන නෙමෙයි. ඔහුගේ චිත්‍ර ඉහළ මිලකට ගණනය වුණත් ඔහු ඒවා වික්කේ නැහැ. අද ලක්ෂ ගණනින් වටිනාකම් කිවහැකි චිත්‍ර ඔහු ඇතමුන්ට දීලා තියෙන්නේ සතයක්වත් අය නොකර.

සේකර ජීවත් වුණේ අවුරුදු 46 යි. ඔහු මේ ඔක්කොම කළේ ඒ ටික කාලය ඇතුළත. ඔහු අපේ රටට වටිනා කලා කෘති රැසක් දායාද කරමින් කලාව, සංස්කෘතිය පෝෂණය කළා. 

ඒත් මේ රටෙන් සේකරට ලැබුණේ මොනවද?

වරක් සේකර තමාගේ ‘බෝඩිම’ කවි පොතේ පිටපත් ටිකක් සංස්කෘතික දෙපාර්තමේන්තුවට විකුණගන්න ගියාම සල්ලි නැතැයි කියා ඔහු ආපසු හරවා එව්වා. ඔහු ගේ ගී තැටි වලට ඉරි ඇන්දා. (තමාගේ තැටිවලට ඉරි ඇඳීම තමාට දැනුණේ පපුවට පිහි පාරක් ඇන්නා වගෙයි කියලා සේකරම වරක් කියලා තියෙනවා) 1996 දි රුපියල් දෙකක වටිනාකමකින් යුත් මහගමසේකර සමරු මුද්දරයක් නිකුත් කළා. 

ඒත් එහි නම සඳහන් වෙලා තිබුණේ ‘ශාන්ත කුමාර මහගමසේකර’ කියලයි. (පස්සේ ඒ මුද්දර දස ලක්ෂයම අවලංගු කළා) මහගමසේකරගේ නමවත් හරිහැටි දන්නෙ නැති රාජ්‍ය නිලධාරින් ඉන්න මේ සිංහල අපගේ රටකයි සේකර ජීවත්වෙලා මිය ගියේ.

(මෙම වාර්තාව ලබාදුන් මිත් සොයුරාට ස්තුතියි..!)

Read more...

සංගීතය..

මුළු ලොවම සිහිනයයි
මුළු සිරුර සිර ගෙයයි
ඔබ ගීත රැවු නැඟෙන සවනේ
සිත පාව යයි ඉහල ගුවනේ

තොල් අතර තව රැඳුණු
ඉන් පිටත නොම ඇදුණු
ඔබ සුසුම ඔබ වදන අතරේ
සංගීත රස නිතර පැතිරේ

හදවතෙහි තත මතෙහි
ඔබ ඇඟිලි තුඩු වදිත
කම්පාව ජීවනයෙ වීණා
එයි සිහිව ගිය මතක සේනා

සංගීතයයි සතුට
සංතාපයෙන් ලැබෙන
ආදරයෙ ඇස හෙලන කඳුළුයි
ආදරයෙ පිපි සුවඳ කැකුළුයි..

(ඛලීල් ජිඛ්රාන්ගේ කවියක් ඇසුරෙනි)

සක්වාළිහිණි පිට 91


Read more...

කෙකටිය මල්

>> Wednesday, April 14, 2010

කෙකටිය මල්

ඉහල වෙලේ ඉස්මත්තේ
දිය හබරල මල් ගොල්ලේ
නීල වරල ළමැද හෙලාලා
බිමට නැමී ඔය කවුදෝ
පලා නෙලන්නේ
නීල නුවන් දෑලවරින්
වැසි වස්සන්නේ

පහල වෙලේ පුරං වෙලා
වල් බිහිවී ගිය කුඹුරේ
මම තනියම කාන්සියෙන්
කුඹුර කොටනවා
ඈත ඉන්න උඹේ මූණ
හිතේ ඇදෙනවා

නව වැස්සට වැව පිරිලා
කෙකටිය මල් උඩ ඇදිලා
ඒ අතටයි මේ අතටයි
නැමී වැනෙනවා
ඒ වතුරෙන් වෙල සරු වී
ගොයම පැහෙනවා

නීල ගොයම කිරි වැදිලා
රන් අස්වන් නෙලන දාට
නඟෝ අපිට ඇඹුල අරන්
වෙලට වරෙන්නේ

කෙකටිය මල් සුද තවරා
උඹේ සිනා කිරි උතුරා
නඟෝ අපිට ඇඹුල අරන්
වෙලට වරෙන්නේ

සක්වාලිහිණි පිට 94


Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 19

>> Thursday, April 8, 2010

නොපිපෙන්න
නොපිපෙන්න
මල් කැකුල

ඔබ ඇතුලත පිරී තිබෙන
නැවුම් සුවඳ
ඉඳුල් කරන්නට
සුළඟට
ඉඩ නොදෙන්න
ඔබ ඇතුලත ඉඳී තිබෙන
පැනි බිංදුව
උරා බොන්න
ඉර අවුවට
ඉඩ නොදෙන්න.

හෙට ඉරක් පායයි පිට 15


Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 18

අර බලන්න
සුදු පාටින් තෙත මීදුම් වලාවන්
මිටියාවත දිගේ ගලයි
කඳු යායම වසා ලමින්
එකම සිහින ලෝකයක් මැවී
කිසිවක් නැති
කිසිවෙකු නැති
ඒ ලෝකේ කෙලවරටම
නොපෙනී යන්නට ඇත්නම්!
ඔබත් සමඟ අත්වැල් බැඳ

හෙට ඉරක් පායයි පිට 12



Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 17

මා
ඔබගෙ රත් අදර උරන විට
තන පුඬුව
ඊර්ශාවෙන් බරව කලු පැහැව
උඩුහුරුව
ඒ දෙස බලමින් සිටී

හෙට ඉරක් පායයි පිට 13


Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 16

මා ලියූ කවි රසැයි කියමින්
නිබද ඔබ මට පසසනා මුත්
ඒ කවි හැම
මා හද මත
මුලින් ලියූවේ ඔබමයි

හෙට ඉරක් පායයි පිට 11



Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 15

ඔබේ දිගටි නිල් ඇස් වල ලස්සනට
එදා මහත් ආදරයක් උපනි මට

ඒ ලස්සන දැක
මා සිත
මත් වී ඇති බව දැන
ඔබ
සිතා මතා හෙලමින්
නෙක් ලෙසින් මායම් බැළුම්
අහිංසක ඒ අව්සට
කපටි කම් ඉගැන්විය
තවත් මා මත් කරන අදහසින්
දැන් ඒ ඇස
ලස්සන නැත.

හෙට ඉරක් පායයි පිට 5

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 14, සංයුක්ත කවි පෙලක්.

>> Monday, April 5, 2010

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 12, සංයුක්ත කවි පෙලක්.

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 11, සංයුක්ත කවි පෙලක්.

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 10, සංයුක්ත කවි පෙලක්.

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 09, සංයුක්ත කවි පෙලක්.

Read more...

තල මලේ සින්දුව.

>> Friday, April 2, 2010

බින්දු බින්දු මල්
අතු අග පිපි මල්
අහසේ තරු ගණනේ
පිපී මද සුළඟට ළෙල දෙන්නේ

පුංචි කැකුළු මල්
රේණු ඉදෙන කොට
වටකර උඩුගුවනේ
බමර වැල් කිංකිණි හඬ දෙන්නේ

වලාකුලෙන් බැස
සුරංගනාවන්
අතු අග රඟ දෙමිනේ
තාලයට චාමර සොලවන්නේ

සොඳ ගෙතුමෙන් කල
පබළු පෙලින් පෙල
කිනිති බරින් නැමුනේ
පුරා හඳ පායන සේ දිස්නේ

රිදී කඳන් ලෙස
බෙදී තැනින් තැන
රිදී තොරණ ලෙසින්
ගුවන්තල තල මල බබලන්නේ

වෙහෙරට බැඳි රන්
කරඬුව විලසින්
මුදුනට කොත සැදුණේ
තෙතෙයි තෙයි තල මල බබලන්නේ..

සක්වාලිහිණි පිට 16 -17

Read more...

මල් වැහි

මැණිකෙගෙ පැල ලඟින් මා යන      වෙලාවේ
මල් වැස්සක් වැස්සයි නිල්                වලාවේ
ඒකයි පැලට ආවේ සිහි                    මුළාවේ
වැහැපන් හෙටත් මල් වැහි ඒ         වෙලාවේ

සක්වාලිහිණි පිට 25


Read more...

අස්වැන්න පෑගීම.

>> Thursday, April 1, 2010

අම්බරුවෝ - අපි කමතේ
කැරකි කැරකි යනවා
කවුද කෙනෙක් කෙවිට අරන්
අපි පස්සෙන් එනවා

රන්වන් බැත පෑගි පෑගි
නොපෙනී යට යනවා
රන්වන් බැත යටකරගෙන
මැඬුවන් මතු වෙනවා

අම්බරුවෝ කැරකි කැරකි
කමත වටේ යනවා
රෑ තිස්සේ එලිවෙන කල්
වට රවුමේ යනවා…

සක්වාළිහිණි, පිට 08


Read more...

පරලොවින් කටහඬක්…

>> Wednesday, March 31, 2010

Read more...

තුංමංහන්දිය; උපුටනය 02

>> Tuesday, March 30, 2010

තුංමංහන්දිය තුලින් කාලය පියාඹන අයුරු සේකර අපූරුවට නිර්මාණය කරයි. ඒ සමඟම කාලයත් සමඟ නිරාකරණය නොවන ගැටලු පිලිබඳ ව ඉඟි කරයි.
“ නාකි උදවිය මැරී කොල්ලන්ගේ රවුළ එන්නට පටන් ගනී. ඒත් රදාවානේ හන්දිය වෙනස් නොවේ. ඒක එතැන ම එහෙමම තිබේ. අන්දර ගහ, අම්බලම, කඩ දෙක තුන, ඉස්කෝලයේ පවා කිසිම දියුණුවක් නැත. උපන්නාට මේ ලොව වැනෙනවා වගේ ඔහේ ආවාට ගියාට තියෙයි”
සේකර එතැන් සිට යව්වනයේ විප්ලවීය නිරීක්ෂන ශක්තිය පිලිබඳ ඉඟි කරයි.
…………. A ගේ පඩියෙන් 3/16ක් ඇඳුම් පැලඳුම් වලටද, 1/20ක් පුණ්ය කටයුතු සඳහාද, 3/10 ක් කෑමටද, 1/5 ක් ගෙවල් කුළී සඳහාද වියදම් වේ.ඉතිරි මුදල ඔහු බැංකුවේ දමයි. A මාසයකට රුපියල් 26.00 බැංකුවේ දමයි නම් ඔහුගේ මාසික ආදායම සොයනු. A මහා පුදුම මිනිහෙක් විය යුතු යැයි මට සිතේ. ඔහු අකුරටම ගනන් බලා පඩියෙන් 3/16ක් වියදම් කරන්නේ මාසයක් ගානේම ඇඳුම් ගන්නටය. මාසයක් ගානේම පඩියෙන් 1/20ක් පිනට දෙයි. තාත්තා සරමක් ගන්නේ හත් අට මාසයකට වරකි. හිඟන්නෙක් ආවොත් ශතයක් දෙකක්, හාල් ටිකක් දෙනවා මිස මේ විදිහට ගනන් බලා මාස් පතා දොර දන් දීමක් නැත. A මහා පෝසතෙකු විය යුතු යැයි මට සිතේ. ඒත් එච්චර පෝසතෙක් නම් පඩියෙන් 1/5ක් ගෙවල් කුළී ගෙවා අනුන්ගේ ගෙයක ඉන්නේ කුමකටද? ඇත්ත වශයෙන්ම මේ මිනිහාගේ ආදායම කොතෙක් දැයි සොයා බැලීම වටී…”

උපුටනය : මහගම සේකර හා ඔහුගේ නිර්මාණ, ඌවේ නිර්මාණකරුවන්ගේ එකමුතුව.

Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 08, සංයුක්ත කවි පෙලක්.

>> Monday, March 29, 2010

Read more...

ජනතාවෝ

>> Sunday, March 28, 2010

(සමූහ ගායනය)

ජනතාවෝ අපි ජනතාවෝ
මව්බිම රකිනා ජනතාවෝ
මව්බිම ගං හෝ කෙත්වතු සාගර
දෑතින් දරනා ජනතාවෝ
සම්පත කැටිවුන මව්බිම පොලවට
ආසිරි සලනා ජනතාවෝ

ළං ළං වී එන ජය ගී නාදය
අසනා කන අපි ජනතාවෝ
පින් බර හෙට දින ජයසිරි මහිමය
දකිනා ඇස අපි ජනතාවෝ

එකම හැඟුමකින්
එකම පැතුමකින්
එකම අදිටනින් එකට බැඳී
උදාර වූ එක අරමුණකට යා
එක හදවත අපි ජනතාවෝ..

සංගීතය : අමරදේව
ගායනය : අමරදේව සහ විමලා අමරදේව
ප්රබුද්ධ ගීයකි.


Read more...

ප්රාර්තනා

(සමූහ ගායනය)

සමනොල සිරසින් අහසට නඟිනා
දහසක් අපගේ ප්රාර්තනා
සිව් මහ ගංගා පිටාර ගලනා
දහසක් අපගේ ප්රාර්තනා
නිල්බර තුරුලිය කෙත්වතු මුදුනින්
දහදිය පීදෙන ප්රාර්ත්නා
තරුකැට විලසට හෙමිහිට හෙමිහිට
පායාගෙන එන ප්රාර්තනා
සිරිමා බෝ මැඩ ලා දලු සෙවනේ
සිලි සිලි හඬ දෙන ප්රාර්තනා
පැරකුම් සමුදුර වෑ තල මතුපිට
දිය රැළි ලෙල දෙන ප්රාර්තනා
වනහිස මුදුනේ නිසසල පිලිමේ
මන මෙත් කරුණා ප්රාර්තනා
දෙදහස් පන්සිය වසරක් ගමනේ
අවසන ඉටුවන ප්රාර්තනා
මව් පොලවේ රස නහර දිගේ සුව
සැපත පෙරී එන ප්රාර්තනා
කඳු සමතල වී ගොඩමඩ සරුවී
නව රැළි ලියලන ප්රාර්තනා
වෙනසක් නොමැතිය සොහොයුර එකමය
ඔබගෙයි අපගෙයි ප්රාර්තනා
සම්පත සාමය සතුට පිරී ගිය
නව ලොවකට යන ප්රාර්තනා


Read more...

හෙට ඉරක් පායයි, උපුටනය 07

>> Friday, March 26, 2010

14.
පුංචි පුංචි මල්
සුදු සුදු පාටින්
ගස වටකර පිපෙතෙයි

රේනු උරන වන බඹරිඳු ඇවිදින්
ඒ මත හිඳ හඬතෙයි

රෑ
එලි වන තුරු
අඹ ගස
මු
ඳු
නෙ
න්
කොවුල් නාද කරතෙයි
අවුරුදු දවසට
මී අඹ කන්නට
නෑනා 
මෙහි වඩිතෙයි


Read more...

හෙට ඉරක් පායයි, උපුටනය 6

6.
ජනවාරි මාසයෙනි
අවුරුද්ද ඇරඹුනේ
මා පුංචි දවස් වල

එහෙත්
දැන් එය පටන්ගන්නේ
නොවැම්බර මාසයෙන්
නොවැම්බර මාසයේ
ඔබ මගෙන් වෙන් වුනෙන්



Read more...

හෙට ඉරක් පායයි, උපුටනය 5

4.
ඊයේ රෑ
මම කනත්ත පාරෙන් එනවිට දුටුවෙමි
මැණික් ගොඩක්
දුවලා එතනට
ලං වී බැලු විට
පිපිලා තිබුනා හතු වගයක්.



Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 4

3.
කුසලානේ
ලූ
මිදියුස
කුසලානේ
හැඩය ගනී
කුසලානේ
ලූ
විෂ වුව
කුසලානේ
හැඩය ගනී


Read more...

හෙට ඉරක් පායයි උපුටනය 3

2.
………….එහෙත්
එය නිෂ්ඵලෙයි නොකියන්න
ඔබගේ ආදරය
මට
අන් ලෙසකින් පල ගැනින
මා ලියූ මෙතෙක් කවි
උපත ලැබුවේ එයිනි…



Read more...

රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත, උපුටනය 04

ලයනල් පොත කියවයි
ඇඳේ ඇලව.
ප්රේමවතී ඔහු අසලින් හිඳගෙන….
ඔහු අත ගෙන
සෙමින් සෙමින් පිරිමදිමින්
නොකියා සිටි යමක්
‘මේ……’
හදිසි ආලෝකයක්
පහළ වූ කලක මෙන්
මොහොතකින් ඔහු මුහුණ එකලු විය.
ඒ එළියෙන් ඔහුට පෙනිණ
ප්රේමවතී නොකියූ දෙය.
සතුට පෙරෙන ආදරයෙන්
ඇයගේ නළලත සිඹ
ඔහු ඈ වැළඳ ගනී..

‘පුතෙක් නම් ප්රියන්තයි
දුවෙක්නම් ප්රියන්තා…’

පිටු අංකය: 55


Read more...

රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත, උපුටනය 03

නොදකින්
කාලකන්නි…!
වෙලාවකට මට හිතෙනව
මේ ඔක්කොම දමලා ගෙදර යන්ඩ.
පුපුරන එවුන් මිසක ඉරිසියාවෙ
මෙහේ කොහෙද ළෙන්ගතු අය?
ඉබේට කටින් හැලෙන
ගුඩීවිනිං
ගුඩ් මෝනිං
පරඬල් වචන මිසක.

ජයවික්රම මැරුණා
අල්ලපු ගෙදර එවුන් ඒක දන්නෙ
පහුවෙනිදා සොහොනට ගිනියනකොට
ගමේ ඔහොම දෙයක් උණොත්
හැමෝම එකතුවෙලා
මග තොට මිනී පිටිය කොඩි ඇදලා
වළ කපලා
කර ගහගෙන
පස් වහලා
මුලු දවසම ඒ වැඩේට.
මෙහෙ?
පෙනිල යනව, සුදු පාටට

උඹෙත් මගෙත්
හැම මිනිහගෙම යටි හිත හැම තිස්සෙම
තව තව ඉහළ යන්ඩ.
එතන තමයි තරඟෙට මුල.
ඒ තරඟය අතහැර
උඹට බැරිය ගමට යන්ඩ.

පිටු අංකය: 30


Read more...

අපාර වූ ආකාසේ

>> Wednesday, March 24, 2010

අපාර වූ ආකාසේ
වලා සිඳුන බොල් එලියේ
ඔබේ දෑස නිවී දිලී
නිසොල්මනේ බලා හිඳී..

ඇසට කඳුලු දිය නැඟුනේ
හදට තෙතක් ලබා දෙන්න
ඇසෙහි කඳුලු ඉවර දිනේ
හදට නොමැත ඒ තෙතමන…

අපාර වූ ආකාසේ
පිරී පැතිරි නිල් දියඹේ
ඔබේ දෑස නිවී දිලී
නිසොල්මනේ බලා හිඳී..

ඇසේ කඳුලු සිදී ගොසින්
ගල් වූ හද තෙත් කරන්න
ඔබේ ඇසේ දයා දියෙන්
කඳුලු පොදක් මට හෙලන්න..

ඉර හඳ නැති රෑ යාමේ
හද කැටි වුන කාන්සියේ
ඔබේ දෑස නිවී දිලී
නිසොල්මනේ බලා හිඳී….

සංගීතය : අමරදේව
ගායනය : නන්දා මාලනී සහ අමරදේව



Read more...

මලින් මලේ රේණු උරා

මලින් මලේ රේණු උරා
රඟන බමර සතර දිගන්තේ
රන් රසු දැල් රාව දිදී
මවයි සීන මදුර වසන්තේ

ජීවිතයේ සැපත උදා කරන විලාසේ
මී බඳුනේ මූණ පෙනී සතුට සිනා සේ
ගී ගයලා මත් වීලා ඔකඳ වෙලා නැලවීලා
සිනහ මුවින් නැගෙන උදම්…

සංගීතය : අමරදේව
ගායනය : අතුල සෝමසිරි සහ පිරිස.

ආදරයයි කරුණාවයි චිත්රපටයෙනි.


Read more...

රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත, උපුටනය 02

>> Tuesday, March 23, 2010

රන් රඹුටන් ජම්බු දොඩම්
අන්නසි ලොවි පේර දෙලුම්

සුවඳ විඳින මල් පලතුරු
නුවන අදන බඩු විසිතුරු

සහල් ඉරිඟු මෑ මුං තල
දොදොල් හකුරු මී අග්ගල

රන් මිණි මුතු බරණ ලකල්
නන් පැහැ පට පිලී දුහුල්

ආසියානු මඟ දෙපසේ
සෑදුනු සල්පිල් සහසේ

වෙළඳ අඟන තුණු රුවිනී
බොළඳ මිහිරි මද හසිනී
මගිනගෙ මන බැඳ ලමිනී
කැඳවති තම වෙත නිතිනී..
රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්‍රියන්ත, පිට 66

Read more...

රත්න දීප.

>> Monday, March 22, 2010

රත්න දීප ජන්මභූමි
ලංකදීප විජයභූමි
මේ අපේ උදාර වූ
මාතෘ භූමියයි..

ආදි සිංහලේ
වීර මී මුතුන් ලෙයින්
සාර වූ උදාර වූ
මාතෘ භූමියයි….

මාණික්‍ය සේ පොලෝ ගැබේ නිධාන වී
ඇත්තෙ ඒ අතීත දූ පුතුන්
ජාතියේ නාමයෙන් - සංග්‍රාම භූමියේ
ජීවිතේ පුදා හැලූ ලේ කඳයි..

සින්ධූපමාන වැව් තලා මතින් ඇදී
පද්ම රේණුයෙන් සුගන්ධ වී
රන් කරල් නමා හමා සිත් ප්‍රබෝධයෙන් පුරා
එන්නෙ උන් හෙලූ ප්‍රාණ වායුවයි.

ගංඟා තරංග රාව දී රිදී වනින්
මල් පිපී කුළෙන් කුළේ හැපී
ගායනා කරන්නේ ආකාශයේ නැඟී
වීරයන්ගෙ ඒ යශෝ ගීතයයි…

බෝඩිම, පිට 42,23
පසුවදන:

1972 දී ශ්‍රී ලංකාව ජනරජයක් විය.මේ අවස්තාවේ ජනරජ ගීතයක අවශ්යතාවය ඇති විය.ඒ සඳහා තරගයක් පැවැත්වුවද සේකර ඊට ඉදිරිපත් නොවුනි.තරඟ විනිශ්චයේදී සිදුවූ අකටයුතුකම් නිසා ඒ තරඟය අවලංගු වූ අතර ඉන්පසු ගීත රචකයන් කිහිප දෙනෙකුට ආරාධනා කෙරුණි.සේකරද ඒ අතර විය.එහෙත් සේකර ලියූ ගීතයට තැනක් නොලබුණි. අදිසි හස්තයක් ක්‍රියාත්මක වී වෙනත් ගීතයකට මුල් තැන ලැබුණි. එහෙත් ඒ ගීතය අද අසන්නට නැත.එහෙත් සේකරගේ පදවැල ජනතා හදවත්හි ලැගුම් ගෙන ඇත. ඒ ඉහත ගීතයයි.
ඉහත සිද්ධිය සේකරගේ සංවේදී හදවත තදින් පාරන්නට සමත් විය.

Read more...

අන්තිම කවිය.

මා මිය ගිය දවසක
සොහොන් කොතේ
ලියන්න දුක් ගීයක්
නන්නාඳුනනා ඔබගේ අත් අකුරින්..

අඩ සඳ බැසගෙන යන සඳ
සීතල අඳුරු රැයක
රෑහි නඟන රැවු අතරින්
එතකොට ඒ ගී හඬ මට ඇසේවි.

මේ ලොව යම් කිසිවෙකු
මා හට පෙම් කල බව
එතකොට ඒ ගී හඬ මට කියාවි..

අමරදේව ශූරින් ගායනා කරන ඉතා ජනප්‍රිය “ මා මල පසු සොහොන් කොතේ” ගීතයට පාදක වූ කවි පන්තිය.

බෝඩිම, පිට 94

Read more...

හඳ සහ නිව්යෝර්ක් නුවර…

කලු ගැහී තරඟයට ඉහල ගිය
සිමෙන්ති බිත්ති මිසක
ඇසට නිලට
අහසක් ගහක් කොලක්
අවටක් නැත.
නිව්යෝර්ක් නම් පුරවර
සියක් මහල් එක්ටැම් ගෙය මුදුනේ
දොර ජනෙල් වසා සිරකල කාමරයක
ඇඳක්-පුටුවක්-මේසයක්
මම.

මහපොලවේ අනික් පැත්තෙ
සෙනෙහැති දෙමාපියන්
නෑ මිතුරන් අඹු දරුවන්
මට සිහි වෙයි.
පලවන්නට මළ පාලුව
කවියක් හඬ නඟා කියමි
නින්නාදව ආපසු එයි මගෙ කටහඬ
මගෙ කනටම.
යා යුතු අතක් නොදැන
කවුලුව හැර එබී බලමි.
ප්‍රපාතයට එබී බලමි
මූණට කටු ඇනගෙන
සීතල කඩා පනින.

අසුවී විදුලි එලිය පිටාරයට
මොර දීගෙන යයි වාහන ඒ මේ අත
ඉවසිල්ලක් නොමැතිව
දිවගෙන යයි ඒ මේ අත
කුරා කුහිඹු මිනිස් යන්ත්‍ර
මොහොතක් නැවතී මා දෙස
ආදරයෙන් බලන කෙනෙක්
වගතුග අසන කෙනෙක්
දන්නා හදුනන්නෙක්
මෙතන නොමැත
ඒ හැම දෙන මහ පොලවේ අනිත් පැත්තෙ
මට සිහි වෙයි.

මහා දුකින් ඉහල බලමි


දිලිහි දිලිහි ආකාසේ
රන් පිඟාන සේ
හඳ..
මා දන්න හදුනන
අපේ ගමේ වෙල් එලියට පායන හඳ
පෝය දාට බෝ මලුවට පායන හඳ.

බෝඩිම 48-49 පිට

Read more...

නොමියෙමි… 20 වන පරිච්චේදය

>> Sunday, March 21, 2010

දොස්තර මහතාණෙනි

මේ ආබාධය කුමක්ද කියනු මැනව

මේ ආබාධය කුමක්ද

සොයාගෙන නැත තවම.

දොස්තර මහතාණෙනි

මේ ආබාධයට හේතු කියනු මැනව,

මේ ආබාධයට හේතු

සොයාගෙන නැත තවම.

දොස්තර මහතාණෙනි

මේ ආබාධයට බෙහෙත් කියනු මැනව

මේ ආබාධයට බෙහෙත්

සොයාගෙන නැත තවම.

තමුසෙ එහෙනම් බම්බු ගහනව…!

නොමියෙමි, පිට 117

Read more...

නොමියෙමි… 15 වන පරිච්චේදය

>> Saturday, March 20, 2010

දවසක් දා

කැටපත ඉදිරියට ගොසින්

ඇඳි සලු පිලි උනා දමා

හෙලුවැල්ලෙන් බලා උනිමි.

ඈත අතීතේ දිනකදි

අන්ධකාර ගුහාවකදි

වැද්දකු තව වැද්දකුහට

මුණ ගැසුණා මෙන් විය.

මම

මගේම පිලිබිඹුවට

නිකමට විරිත්තුවෙමි.

එවිට ඔව්හු දුනුහී ගෙන

සටනට සැරසුණාහ.

සිනාසුණෙමි.

දුනු ඉවත දමා

එවිට ඔව්හු මිතුරු වූහ.

බැටලු රන්චු දක්කාගෙන

තණ බිමකින් තණ බිමකට

ඇවිද ගියෙමි

බිම සී සා දිය බැඳ

වී වපුරා

ශිෂ්ටාචාරය ඉන් නෙලා ගතිමි.

යාග හෝම බිලි පූජා

වේද මන්ත් ගී කීවෙමි

ගයා ශීර්ෂයේදි

බෝ මැඩ විප්ලවය දුටිමි

මංගල දේශනාව

කන්ද උඩදි අසා උනිමි.

බැබිලෝනය

ග්රීසිය

චීන මහා ප්රාකාරය

හිරු නොබසින අධිරාජ්යය

ගොඩ නැඟුවෙමි.

සක්වල තුල විදුලි වෙයින් ඉගිල ගොසින්

මහ පොලවට

සඳ කතරින් වැලි ගෙනාමි.

එනමුත් මට වැටහෙයි:

මම තවමත් ළදරුවෙක්මි

ලොව ගැන කිසිවක් නොදන්න.

ලොව ගැන තිබියේවා.

මා ගැනවත් මම නොදනිමි.

මම?

මම කවුරුන්ද?

මම නොදනිමි.

කැටපත මත පිලිබිඹුවෙන්

මම කවුරුද?

මම ඇසුවෙමි.

පිලිබිඹුවෙහි ගැබ් වී ඇති.

දේව හැඩය.

එවිට පලමු වරට දිටිමි.

නොමියෙමි, පිට 88,89,90

Read more...

සේකර පිළිඹඳව කෙටි වාර්තා වැඩසටහනක්

Read more...

තුංමංහන්දිය චිත්රපටයේ තේමාගීතය

Read more...

තුංමංහන්දිය - සේකරගේ සන්වේදීභාවය

තුංමංහන්දිය මහගම සේකරගේ සන්වේදී භාවය, දයාවී ගුණය, පෞරෂත්වය, අව්යාජත්වය පෙන්වන කැඩපතක් බඳුය.
‘මහගමට තිබුනේ පුදුම විදිහේ සන්වේදී මනසක්.සියුම් හඬක් වුණත් ඔහුගේ හද සසල කලා.රෝහලකට ගියත් ලෙඩුන්ගේ කෑගැසීම් අවධානයෙන් අසා සිටියා.ඔහු හැම දෙයක් ගැනම අවධානයෙන් පසු වුනා.අප එතරම් නොසලකන සිදුවීමක් පවා ඔහුට යම් කිසි අත්දැකීමක් ලබා දුන්නා’

කුසුමලතා මහගම සේකර මහත්මිය සේකරයන්ගේ සන්වේදීතාව හා නිරීක්ෂණ ශක්තිය ගැන එසේ පවසයි. එයට කදිම උදාහරණයක් තුංමංහන්දියේ ඇත.
“……….තුවක්කුව මාමාට නොගැලපෙන ආයුධයකි. මාමා ආයුධ කිව්වේ මේවාට නොව කඩදාසි මල් කපන නියන් වලටය. මම ඇඳ යටට එබී බැලුවෙමි.මමාගේ ආයුධ පෙට්ටිය ඇඳ යට සුරැකිව තබා ඇත.එහි දූවිලි හා මකුලු දැල් බැඳිලාය.තව දුරටත් මේ ආයුධ වලින් මාමාට වැඩක් වේදැයි මට සිතුණි.ඔහු අලුත් ආයුධයක් තෝරාගෙන ඇත.එහෙත් ඒ ආයුධය ඇත්තේ විසිතුරු කැටයම් කැපීමට නොව වෙඩි තැබීමටය.වත්තට හොරෙක් ආවොත් මාමා ඔහුට වෙඩි තියයි දැයි ඊළඟට මට කල්පනා විය.දවසක් වතුර වීදුරුවකට මැස්සෙක් වැටී සිටියේය.මාමා පරිස්සමින් ඌ සුලැඟිල්ලට ගෙන ඌ දෙස බලා සිටින්නට විය.ටික වේලාවකින් මැස්සා ඉගිලී ගොස් බිත්තියේ වැසුවේය. ඌ ඉගිලී යනහැටි බලා සිටි මාමාගේ මූණේ මද ආලෝකයක් ඇති විය……”
උපුටනය : මහගම සේකර හා ඔහුගේ නිර්මාණ, ඌවේ නිර්මාණකරුවන්ගේ එකමුතුව.


Read more...

නොමියෙමි උපුටනය 01

>> Friday, March 19, 2010

මොනවා?
චන්දන මැරිලා?
දෙමවුපියන්ගෙ ඔක්කොම ප්රාර්තනා
බිඳ වැටිලා
වීදුරු කටු ඇඳ පාමුල දිලිහෙනවා.
බලාගෙනයි ඇවිදින්නේ
කකුල කැපෙයි.
කවුද එතන කැරකෙන්නේ
බඩ මහතට
ඇස් රතුවට?
මට නම් හෝදිස්සියක් නෑ……

මහත්මයා කොහේද?

ඇයි දන්නෙ නැද්ද?
යව්දිව් සිල්වා සහ පුත්රයෝ.
ටවුමෙ ලඟදි ඇරිය
මිනී පෙට්ටි සාප්පුවේ අයිතිකාර.

පිරෙන්ඩ එපා මෙතන
කරුණාකරල අයින් වෙන්න
කවුරුත් නිශ්ශබ්ද වෙන්න
අඬා දොඩා වැලපී දැන් පලක් නොමැත.
මරණය කොයි කාටත් උරුම දෙයක්
දැන් තියෙන්නෙ
පුලු පුළුවන් හැටියට
අවමන්ගල කටයුතු ටික කරන එකයි
වියාපාරයක් නොවෙයි අපි කරන්නෙ.
මහජන සේවයක් මිසක.

මැරෙනතුරා ඔබ
බලා සිටිමු අප
අවසාන ගෞරවය කරන්නට.
එතෙක් මතක තබා ගන්න.
මැරෙන ලෝකයේ නොමැරෙන නාමය.
අයි.ඕ.යව්දිව් සිල්වා
මන්ගල - අවමන්ගල අද්යක්ෂක.
ටුන්….



නොමියෙමි පිටු අන්ක : 84-85

Read more...

රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත උපුටනය 01

කාරෙක අරන් මරදානෙන් යන කලට
කාර් වෑන් ලොරි බ්ලොක් වී මග දිගට
ඉඩ බල බලා කපමින් ඒ මේ අතට
කූඹින් වගේ හෙමිහිට ඇදෙති හිට හිට

කාර් එකේ ඇන්ජිම ගැහෙනවා මෙනේ
ඔහුගේ පපුව වේගෙන් ගැහෙනවා දැනේ
දැන් දැන් හිටියි ඇන්ජිම ඊයෙ වගේ
හිටිය, හිටියි හිටියොත් නම් හරිම වැඩේ,

හෝන් ගසති පිටිපස්සෙන් එක හඬට
එහෙන් මෙහෙන් යති රවමින් කාරෙක ට
එතකොට පොලිස් භටයා බැසවිත් බිමට
තල්ලු කරයි කාරෙක අයිනට ගන්ට.

රාජතිලක, ලයනල් සහ ප්රියන්ත.. පිට 25

Read more...

ඔහු නික්ම ගොස් තිබිණි….

……….ඒ 1976 ජනවාරි 14 දාය. සිය සේවා ස්ථානයට රැකියාව පිණිස පැමිණි සේකර ඒ කටයුතු නිමවා පසුදාට නියමිතව තිබූ තවත් කාර්යයක් සදහා අදාල පිරිස් මුන ගැසීමට ගියේය. පසුදාට සේකර ලියූ, අමරදේවයන් ගැයූ ‘රත්නදීප’ ගීතය පදනම් කරගත් යසෝගතය නම් කෙටි චිත්රපටයක රූගත කිරීම් අරඹන්නට නියමිතව තිබිණි.එකී වර්ණ චිත්රපටය ඇරඹෙන්නට තිබුනේ අමරදේවයන් සහ මහගම සේකර පෙනී සිටින රූපරාමුවකිනි. සේකර, අමරදේවයන්ද, චිත්රපට නිර්මාපකයන්ද හමුවී පසුදා එනම් ජනවාරි 15 දා ගම්පහ සිට දුම්රියෙන් කොටුව දුම්රිය පලට එන්නට කතිකා කර ගත්තේය.
අනතුරුව ඔහු ගියේ ෙබෟද්ධ විශ්වකෝෂ කාර්යාලයටයි. ‘ප්රබුද්ධ’ කාව්යයේ පෙරවදන ලියනු සදහා මහාචාර්ය ජෝතිය ධීරසේකර මහතාට භාර දෙන ලද්දේ ඒ තීරණාත්මක දිනයේදීය.
‘ප්රබුද්ධ’ කෘතියේ පාදක සටහන් කිහිපයක් සැකසීමට ‘තිබ්බතීය මලපොත’ සහ ‘ධම්ම පදට්ට කතා’ කෘතිය බන්ධුල ජයවර්දන මහතාගෙන් ඉල්ලා ගත්තේද එවෙලේය.
එහෙත් පුදුමයකට සේකර රැගෙනගියේ තිබ්බතීය මළ පොත පමණි.
මහගම සේකරගේ ප්රිය බිරිඳගේ දුක්බර මතකය මෙබඳුය.
“ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධනයේ චේදයක් ලියමින් සිටි මහගම පසුදා කොලඹ යනවිට ඇදීමට කලු හා සුදු කොටු වැටුනු කමිසය මැද තබන්නැයි මට කීවා. ඔහුගේ ප්රියතම කමිසය වූ එය තිස්ස කාරියවසම් මහතාගෙන් ලැබුනු තිලිණයක්.
මා කමිසය මදින්නට ලක ලෑස්ති වනවිට සේකර අමුතු හඬකින් කතා කලා.
“මගේ බඩ දැවිල්ලයි..පෙත්තක් දෙන්න..”
ඔහු කාමරයට ගොස් ඇදෙහි වැතිර සිටියා. දිව යටින් තැබූ පෙත්ත නොරැදී බිම වැටුනා. පපුවෙන් අමුතු හඬක්ද නැගෙන්නට උනා. අසල් වැසියන් ගිලන් රියක් ගෙනෙන්නට දිව ගියා.වේලාව රාත්රී නමයයි හතලිස්පහයි. ඇඳ මත වැතිර හුන් සේකර දෑස් පියා ගත්තා…..
ලියන්නට පටන්ගත් පිටුවේ ‘රිද්මය’ පිලිබද සටහනක්ද අසම්පූර්නව තිබූ අතර පෑන පසෙකින් වැටී තිබුනා.

හිම ගිරිකුලු ඉහල නැගී වලා සිඹින
අහස පොලව දෙක මුසුවන
නිල් මිටියාවත මැද්දෙන්
සුදු මීදුම් පීරාගෙන
සුදු පියාපත් සලමින්
නැඟ බැස පාවී යන
සිහින මුවා අසුපිට නැඟ
සාර කතර බිම් සනහන 
‘මරණී’ නම් කෙම් බිම වෙත…

ඔහු නික්ම ගොස් තිබිනි….
(රත්න ශ්රී විජේසින්හයන්ගේ ‘මහගම සේකර චරිතාපදානය’ ඇසුරෙන් සකස් කරන ලදී)
උපුටනය : මහගම සේකර හා ඔහුගේ නිර්මාණ, ඌවේ නිර්මාණකරුවන්ගේ එකමුතුව.


Read more...

කුස!

>> Thursday, March 18, 2010

කුස!
දමාපන්
උඹේ ඔය වීනාව පැත්තකට
අත් ඇරපන්
ඔය මූර්ති ශිල්පය
පබාවතියට
කලාවෙන් වැඩක් නැත

ගනින් අතට වන්ක මැණික
එක් රැස් කර ගනින් බලය
පිලිමලුන්ගෙ එඩි මඬින්න
එවිට ඒවි 
පබාවතී
උඹ ඉන්නා තැන හොයාන
උඹේ දැවුනු මුහුණ
ඇයට
එතකොට ලස්සනක් වේවි..


Read more...

අමරදේවට..

ඔබේ සියුමැලි ඇඟිලි
තත් වලින් මැඳෙන විට
වීණාව 
ඒ දුකින් ඉකි බිඳියි….


Read more...

  © Blogger templates Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP